نیروی هوایی ایالات متحده اخیراً قراردادهایی را با پنج کمپانی متفاوت منعقد کرده است که هر کدام حداکثر به ارزش ۱ میلیارد دلار می رسد، قراردادهایی برای کار روی برنامه نسل جدید پیشرانه انطباقی یا NGAP که مربوط به موتورهای نسل جدید است. این موتور قرار است دستکم روی جنگنده نسل ششم و سرنشین دار جدید ایالات متحده که در حال حاضر در مرحله توسعه قرار دارد به کار گرفته شود. بوئینگ، لاکهید مارتین و نورثروپ گرومن از شرکت هایی هستند که در برنامه NGAP مشارکت خواهند داشت. این قراردادهای مختلف نشان می دهد که نیروی هوایی ایالات متحده فضای جدیدی برای تامین کنندگان بالقوه موتورهای قدرتمند جدید ایجاد کرده و بر رقابت بر سر طراحی نسل جدید هواپیمای جنگی سرنشین دار که قرار است موتورهای جدید رویشان نصب شود تاکید دارد.
بر اساس اطلاعات منتشر شده، به هر یک از پنج کمپانی طرف قرارداد مبلغ ۹۷۵ میلیون دلار برای تحقیق، طراحی و توسعه موتورهای پیشرفته جدید داده خواهد شد. علاوه بر سه شرکت گفته شده، شرکت های جنرال الکتریک و پرت اند ویتنی دو شرکت دیگر طرف قرارداد با نیروی هوایی ایالات متحده در این پروژه تحقیقاتی خواهند بود. در حال حاضر تنها دو کمپانی آخر در زمینه تامین موتورهای جت های جنگنده فعالیت داشته و دو پیمانکار اصلی ارتش ایالات متحده در این زمینه هستند. NGAP خود بخشی از برنامه پنتاگون برای طراحی و تولید هواپیماهای جنگی نسل ششم موسوم به NGAD است که قرار است جت های جنگنده جدیدی با سلاح ها، سنسورها، شبکه سازی و توانمندی های مدیریت نبرد جدیدی تولید کند و شامل هواپیماهای بدون سرنشین و سرنشین دار می شود.
گفته می شود که طراحی جت جنگنده نسل ششمی ایالات متحده با طراحی نسل های قبلی متفاوت بوده و تمرکز اصلی روی پنهانکاری، برد و قدرت حمل بار در کنار قدرت مانور بسیار بالاست. نیروی هوایی ایالات متحده قبلاً فاش کرده است که ارتباط مستقیمی بین برنامه انتقال موتوری انطباقی موسوم به AETP و NGAP وجود دارد. جنرال الکتریک و پرت اند ویتنی هر کدام موتورهای پیشرفته ای تحت برنامه AETP تولید کرده اند که به ترتیب XA100 و XA101 نام دارند. علیرغم تفاوت در ویژگی ها، هر دو موتور حاوی «جریان سوم» هوا هستند که برای کارآیی سوختی و عملکردی بهتر بسته به شرایط، امکان استفاده دارد. تمرکز اصلی و اولیه پروژه AETP روی توسعه موتورهای جدیدی برای انواع جنگنده های تهاجمی F-35 بود. جنرال الکتریک خواستار جایگزینی موتور کنونی این جنگنده ها با XA100 یا نمونه های جدیدتر آن است.
این کمپانی مدعی شده است که موتور XA100 می تواند برد جنگنده های نوع ۳۵A و C را تا ۳۰ درصد افزایش داده و شتاب و اقتصاد سوختی آن ها را به ترتیب بین ۲۰ تا ۴۰ درصد و ۲۵ درصد بهبود خواهد بخشید. کمپانی Pratt & Whitney نیز در حال حاضر مشغول طراحی و پیشنهاد یک روزآمدسازی کمتر جامع از موتورهای F135 خود است که قصد دارد در تمامی جنگنده های موجود و آینده به کار گیرد. نیروی هوایی از جایگزینی کامل موتورهای جنگنده های آینده دفاع کرده است.
چیزی که قطعی به نظر می رسد این است که هیچ کدام از گزینه های جدید موتوری در حال توسعه را نمی توان روی جنگنده واریانت F-35B نصب کرد، تنها جنگنده ای که قابلیت بلند شدن در باند کوتاه و فرود عمودی را دارد و به همین دلیل محدودیت های بیشتری در زمینه طراحی دارد که باعث می شود موتوری با ویژگی ها و قطعات اضافی و متفاوتی داشته باشد. با این وجود به نظر می رسد که اولین F-35 بین سال های ۲۰۲۷ تا ۲۰۳۰ اولین موتورهای نسل جدید را دریافت خواهند کرد، در شرایطی که قرارداد پنتاگون با پنج پیمانکار عمده خود تا سال ۲۰۳۲ اعتبار دارد.
منبع:
https://rooziato.com/1401414420/air-forces-next-gen-fighter-engine-competition/
رونمایی ترکیه از اولین جت جنگنده بومی نسل جدید و یک پهپاد پنهانکار بسیار توانمند